افزایش قدرت بیان

پرسش: لطفا راههایی برای افزایش قدرت بیان و تکلم با اعتماد به نفس کامل را به بنده ارائه دهید؟

پاسخ: یکی از عوامل سازنده کیفیت بیان و تکلم، احساسات درونی است. معمولا افرادی که از درون دارای آرامش کافی نبوده و از تحریک پذیری بالا و عصبیت رنج می برند در کیفیت بیان آنها هم نمود خواهد داشت. آنها تند تر صحبت می کنند. گاه با حالتی از لکنت حرف می زنند. گاها حرف ها یادشان می رود و ...

بنابراین اگر می خواهد کیفیت حرف زدن و بیان خود را بالا ببرید باید درون خود را آرام نگه داشته و حتی الامکان در این مواقع به صورت مستمر آرامش را به خود القاء نمایید. تلاش شما برای ادای آرام کلمات، ایجاد طمأنینه در بیان، ایجاد احساس اعتماد به نفس و باور توانمندی های درونی و ... می تواند نحوه صحبت کردن شما را ارتقا دهد. اگر در هنگام صحبت آرامش داشته بر کلمات تمرکز کنید، و به جای فکر کردن به کل موضوع و آخر جمله بر تک تک کلمه ها تمرکز و آنها را به آرامی بیان کنید به هدف خود خواهید رسید.

یکی از عوامل سازنده کیفیت بیان و تکلم، احساسات درونی است. معمولا افرادی که از درون دارای آرامش کافی نبوده و از تحریک پذیری بالا و عصبیت رنج می برند در کیفیت بیان آنها هم نمود خواهد داشت.

برای قوی شدن قدرت بیان و صحبت در مورد موضوعات مختلف چه باید کرد؟

برای موفقیت در این مورد، توجهتان را به نکات زیر جلب می کنیم :

 1 - زیاد مطالعه کنید تا با واژه ها و کلمات و جمله بندی های مختلف بیشتر آشنا شده و هنگام نیاز از آن استفاده کنید و سطح قدرت و توان خود را بالا ببرید.

 2 - با دوستان و نزدیکان سر سخن را باز کنید و درباره یکی از موضوعات روز و عمومی صحبت کنید و یا درباره نقطه نظرات دیگران فعال برخورد کنید و اظهار نظر نمایید تا با روش و روحیه مواجهه با دیگران آشنا شوید و توان روانی و روحی شما بالا برود.

3 - سعی کنید در کلاس درس درباره یکی از موضوعات رشته تحصیلی و مواد درسی خود، مطالعه بیشتری انجام داده و در قالب کنفرانس و یا سوال و جواب، مطالب گرد آوری شده را به دیگر دانشجویان منتقل کنید.

 4 - کتاب هایی که درباره سخن و سخنوری و فن ایراد سخنرانی، نوشته شده است مطالعه کنید. مانند " آیین سخنرانی، دیل کارنگی " انتشارات پیمان و نیز سخن و سخنوری، نوشته مرحوم فلسفی.

 5 - برای سخنرانی کردن و روان صحبت کردن با دیگران، سعی کنید اعتماد به نفس خود را بالا ببرید که لازمه آن تسلط داشتن بر موضوع سخن است. که باید این اهرم را در اختیار داشته باشید و بعد از آن در برابر هر ذهنیتی که به شما ناتوانی را القا می کند ایستادگی کرده و بلکه خود را کاملاً مسلط و توانا بشمارید و همین اوصاف را به خود تلقین کنید و با خود بگوئید من توانا، قادر، مسلط بر خود، سخنرانی ماهر و زبر دست هستم و تحت تائثیر جو و محیط و ایرادات دیگران و حتی مزاحمتهای شنوندگان قرار نمی گیرم و... .

 6 - کارهای نخستین را از اقدامات کوچک تر آغاز کنید و سنگ بزرگ بر ندارید پر واضح است که هر فعالیت را باید از کارهای کوچک شروع کرد تا جرائت و توانایی شما بالا برود.

 7 - به هنگام ارائه سخن به فعالیت های دیگران (چه پسندیده چه ناپسند) توجه نکنید و تمام اهتمام خود را متوجه انجام سخنرانی خود نمائید و در همین حال که خونسردی خود را حفظ می کنید به دیگران توجه نداشته و توجه خود را به عمل خود معطوف دارید.

 8 - سخنرانی خود را از موضوعات کوچک، کاملاً در دسترس، آسان، مورد علاقه و رغبت خود و با سابقه علمی قبلی انتخاب کنید تا از ادامه آن احساس غربت و بیگانگی نکنید.

 9 - قبل از پرداختن به سخنرانی مدتی با خود تمرین کنید و همان سخنان را در ذهن مرور کنید.

10 - همیشه از راهنمایی علمی افراد آشنا با مطلب بهره بگیرید و قبلاً از آنها مشورت بگیرید.

آدم هایی که از کودکی در خانواده هایی بزرگ شده اند که ابراز احساسات در آن رایج نبوده و افراد در ارتباط با یکدیگر در حیطه احساسات کلامی هزینه ای نداشته اند. در بروز درونیات خود دچار مشکل می شوند. این موضوع به این معنا نیست که آنان احساسات کمی هم داشته باشند. نه. بلکه آنها با شیوه های ابراز احساسات آشنا نبوده و از نوعی بازداری و کنترل شدید احساسات و عواطف برخوردارند.

ابراز احساسات جنسیت نمی شناسد و می تواند سوپاپ اطمینانی برای سلامت روان اشخاص باشد. لذا برای بر طرف کردن این مشکل نیاز است تا فرد با پذیرشی که برای خود به وجود می آورد به تدریج مهارت های بازگویی درونیات و ذهنیات و رازهای شخصی را در حد عادی و معمول بیاموزد. افراد در اطراف خود دارای حریم های شخصی نامرئی هستند. ضخامت این حریم شخصی در افراد مختلف متفاوت است در برخی خیلی نازک و در برخی دیگر بسیار ضخیم است. افرادی که حریم های بسیار نازک دارند اسرار زیادی از خود را برای دیگران فاش می کنند و مسلماً گاهی نیز به دلیل این فاش سازی مورد سو استفاده قرار می گیرند و افرادی که حریم های ضخیمی دارند در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می گردند.

ابراز احساسات جنسیت نمی شناسد و می تواند سوپاپ اطمینانی برای سلامت روان اشخاص باشد.

بنابراین حفظ تعادل در این حریم شخصی می تواند انسان را در سلامت بهینه نگه دارد.

مشاور پاسخگو: فهیمه کهتری

تنظیم: مرکز مشاوره