در مسیر پرواز

امروز چه قدر بزرگ شده ام

امروز خدا به من چه نگاهی می کند

درختان سر خم می کنند و بلبلان آواز می خوانند

امروز نگاه ها به سوی دست من

آه چه بار سنگینی بر دوش می کشم

خداوندا این چه فکری بود که به حال من کردی؟

خدایا

این چه رنجی ست که بر همه واجب کردی؟

عجب درد شیرینی در گلویم می نشیند

عجب معرکه ای به پا کردی

خداوندا تو از انسان چه دیدی که به او اعتماد کردی؟

آه که من اعتراف می کنم توان ادامه راه را ندارم

به تمام دادگاه ها بگویید که من جا زده ام

من بازماندم.آری

جاده ها طولانی ، ناهموار

دشت ها بی آبند

زندگی بی بازگشت

و هنوز

دوش من سنگین است...