|
|
|
عکس های آفات درختان میوه:
در رد پای سوابق تاریخی ونیز از منظر اهمیت اقتصادی دو آفت ملخ و سن گندم در مملکت ما همیشه مطرح بوده وقدیمی ترین نوشته ها از خسارتهای جدی این دو که گاه در مناطقی در حد قحطی میرسیده در دست است...
spp Eurygaster integriceps
مشاهده کامل موضوع در ادامه مطلب
در رد پای سوابق تاریخی ونیز از منظر اهمیت اقتصادی دو آفت ملخ و سن گندم در مملکت ما همیشه مطرح بوده وقدیمی ترین نوشته ها از خسارتهای جدی این دو که گاه در مناطقی در حد قحطی میرسیده در دست است.این
شعر که منسوب به محمد رفیع مرودشتی در حدود یکصد سال پیش می باشد نشان از
خسارت سن در مزارع گندم میدهد به نحوی که حتی کاه نیز برداشت نشده است .
بدیهی
است که قبل از رواج سمپاشی بر علیه سن گندم خسارت افت غالبا در مناطق اصلی
فعالیت آفت به صورت طغیانهای دوره ای و تقریبا منظم صورت می گرفته که در
این رابطه به نظر می رسد عامل غذا نقش اصلی تری بازی می کرده است .
گسترش
و طغیان سن گندم Eurygaster integriceps را در ایران میتوان مثا ل خوبی
برای گسترش و طغیان حشرات در اثر دخا لت انسان در محیط طبیعی ذکر کرد. در
گذشته های دور محیط اصلی و محل دائمی زندگی سن گندم دامنه های نواحی
کوهستانی بوده و پوشش گیاهی این مناطق را گرامینه های وحشی تشکیل می داده
که میزبان اصلی این حشره
به شمار می رفته است . علاوه بر این گیاهان چند سا له مثل گون Astragalus و درمنه
Artemisia))
و برگهای خزان کرده درختانی مثل بلوط پناهگاههای زمستانه این آفت را تشکیل
می دهند. در سالهای اخیر دخا لت های انسان در محیط طبیعی نظیره چرای بی
رویه دام و مصرف گیاها ن چند ساله و مصرف درختان و درختچه های جنگلی به
عنوان سوخت و تخریب مراتع و کشت گندم در این منا طق با عث به هم خوردن
تعادل زیستی محیط و گسترش مناطق انتشار و افزایش جمعیت این آ فت گردیده
است .
انجام
سم پاشی های بی رویه بر علیه سن گندم و نابودی دشمنان طبیعی ان از جمله
عوا ملی است که سبب گردیده است سن گندم بعنوان یکی از مهمترین آ فا ت گندم
و جو مطرح شود و گفتنی است که سن گندم در ایران در اکثر منا طق خصوصا
مناطق معتدل کشور انتشار دارد.
همانطور که گفته شد سن گندم مهمترین افت
گندم و جو در ایران می باشد و سن های غلات یا سن های حقیقی وابسته به زیر
راسته Heteroptera می باشند که عمده ترین گو نه های آن متعلق 2 جنس
Eurygaster و Aelia می باشد .
حشره شناسی Eurygaster integriceps
طول
حشره کامل 8/12-8 و عرض آن 8 -5 میلیمتر است و علت اصلی دامنه نسبتا وسیع
تغییرات در اندازه حشره کامل شیوه زندگی آ فت است که بر اساس بررسیها و
مشا هدات در
سراسر مناطق سن خیز کشور این حشره 2 شیوه زندگی دارد که این خود منجر به تغییراتی دراندازه آ فت شده است .
جمعیتی از این حشره که در زیستگاههای طبیعی واقع در ارتفا عات زندگی می کنند و ضمن
تغذیه
از گیاهان غیره زراعی به خصوص گندمیا ن و بدون آ نکه پروازهای قا بل توجهی
انجام دهند , به زاد و ولد می پردازند , افراد این گروه کوچک و طول و عرض
آ نها به ترتیب 5/10-8 و 8/6- 5 میلیمتر است در حالی که گروه دوم از این
حشره که از گندم و جو تغذیه می کنند به خصوص آ نهایی که به مزارع آ بی
حمله ور می شوند جثه ای بزرگتر دارند و طول و عرض آ نها به ترتیب 8/12-8/9
و 6/8 – 2/6 میلیمترمی باشد .
رنگ حشره کامل بسیار متغیر بوده و رنگ
عمومی آ نها قهوه ای و زرد خاکی است که این نیزاز روشن تا تیره تغییر می
کند .به علاوه نمونه هایی به رنگ سیاه , قرمز ,مسی و زرد کهربایی نیز دیده
می شود .
سطح پشتی حشره کامل ممکن است عاری از هر گونه لکه مشخص و یا
دارای لکه های تیره با ابعاد و شکلهای مختلف به خصوص روی سپر دیده می شود
.در روی سپر و در حد فاصل آن با پیش گرده 2 لکه روشن کوچک به چشم می خورد.
سر حشره مثلثی است و نوک آن به جلو امتداد دارد. نزدیک خط فاصل بین سر و
سینه دو چشم ساده و در دو گوشه جانبی سر دو چشم مرکب دیده می شود .
شاخک
5 بندی است که بند پنجم آن بلندترین بند می باشد و پس از آن بند دوم بلند
تر از بقیه است و بند سوم کوچکترین و بند اول و چهارم مساوی می باشد .پیش
گرده شش ضلعی است و پا ها رنگ کلی بدن را دارند .و هر پنجه 3 بند دارد.
سپر بسیار بزرگ و رشد کرده است و به استثنای قسمت کوچکی از کوریوم ,
بالهای رویی و دو حا شیه جانبی شکم , همه پشت حشره را می پوشاند . در
حاشیه جانبی شکم که از زیر سپر بیرون می ماند 5 لکه تیره رنگ دیده می شود
که مشخص کننده مو قعیت 5 بند شکمی است .
تنها اختلاف در شکل ظاهری
حشرات کامل نر و ماده مربوط به قطعات بیرونی دستگاه تناسل آنهاست که در
انتهای قسمت زیرین شکم واقع است . این قطعه در حشرات نر ساده است و هیچ
گونه تقسیم بندی در آن دیده نمی شود در حالی که در حشرات ماده به 6 قسمت
بزرگ و دو (2) قسمت کوچک تقسیم می شود .
تخم حشره کروی و قطر آن یک
میلیمتر است . رنگ تخم تازه سبز روشن است و روی تخم سوراخهای تنفسی
(MICROPYLE) واقع است . رنگ پوره های سن اول بلافاصله بعد از خروج از تخم
سبز بسیار روشن است که پس از چند ساعت متمایل به سیاه می شود .
از
سن دوم به بعد رنگ اصلی پوره ها نمایان می شود . وجه تمایز پوره ها به
خصوص پوره های سنین 4 و 5 بسیار بارز است و بدین معنی که بال از سن چهارم
پورگی جوانه می زند و در سن پنجم مشخصتر می شود.
مناطق انتشار سن
گندم در حال حاضر از طرف باختر به مرز های ایران با عراق و ترکیه و از طرف
خاور به مرز های کشور با افغانستان و پاکستان می رسد , به عبارت دیگر از
مرز های غربی تا شرقی بجز کویرهای مرکزی فلات ایران زیر پوشش این حشره
قرار دارد . در شمال کشور این حشره به جز در نوار ساحلی دریای خزر در بقیه
مناطق فعالیت خود را گسترش داده است و تا مرزهای ترکمنستان , آذربایجان و
ارمنستان پیش رفته است در جنوب کشور نیز فقط نوار ساحلی دریای عمان و خلیج
فارس و قسمتی از جلگه خوزستان از حملات این آفت مصون مانده است .
انتشار سن گندم در ایران به 3 عامل اصلی زیر بستگی دارد:
1- وجود منابع غذایی
2 - وجود اماکن مناسب جهت دوره طولانی دیاپوز
3 – وجود شرایط اقلیمی مناسب جهت فعالیت آفت
گیاهان میزبان سن گندم
سن
گندم عمدتا از گرامینه ها تغذیه می کنند , بخصوص از گندم و جو و چاودار و
ذرت و نازک برگان و گیاهان وحشی دیگر مثل شاهدانه و علف های پهن برگ به
عنوان میزبان دوم که عمدتا شامل خار شتر می باشد و نیز بعضی درختان خزان
کننده مثل درخت بلوط .
در طول دوره زیستی سن گندم فقط 1 تا 5/2 ماه را
به عنوان یک حشره کامل بر روی گیاه سبز به سر می برد و بقیه سال را به
حالت استراحت در زیر پوشش گیاهی دامنه تپه ها می گذرانند . این دوره
استراحت شامل 2 فاز است
1- تابستان گذرانی در طول ماههای گرم و خشک آخر تابستان و پا ئیز
2- زمستان گذرانی در طول ماههای خیلی سرد و زمستان
جمعیت
آفت در محلهای استراحت یا زمستانگذرانی اغلب خیلی کپه ای و مجتمع هستند ,
با تراکم 10 تا 60 سن در هر متر مربع .کوهستانهای مخصوص زمستا نگذرانی آفت
معمولا در
حدود 10 تا 20 کیلو متر از مزارع گندم فاصله دارند .اگر چه حشره می تواند تا مسافت 150
کیلومتری
دورتر نیز پرواز کند و در بهار سن های بالغ زمستانگذران به پایین به سمت
مزارع مهاجرت می کنند . مهاجرت می تواند متناوب صورت گیرد و حد اکثر در
طول یک ماه کامل شود. بعد از تغذیه جفت گیری صورت می گیرد و سپس تخمریزی
انجام می شود , با تکمیل سن پورگی و در نهایت ظهور حشره کامل نسل جدید یک
نسل کامل تشکیل می شود .
*قابل ذکر است که اولین پیشتازها در اولین فرودها معمولا حشرات نر هستند
سیکل زندگی :
تخم
ها در دسته های کوچک , معمولا 14 تایی روی برگهای گیاه در مناطق آلوده
گذاشته می شود . دوره رشد و نمو تخم ها که در eurygaster spp سبز رنگ
هستند در شرایط مزارع و
در دمای 20 درجه سانتی گراد حدودا 9 تا 10 روز طول می کشد .بعد از تفرخ تخمها پوره ها
قبل
از آنکه به سمت خوشه ها پراکنده شوند به صورت دسته جمعی در اطراف پوسته
های تخمشان باقی می مانند . قبل از تبدیل شدن به حشره کامل پوره ها 5 بار
پوست اندازی می کنند و 4 سن پورگی هر کدام حدود 4 روز طول می کشد و در
حالیکه آخرین مرحله رشد طولانی تر بوده و در حدود 10 تا 11 روز به طول می
انجامد . مراحل رشد و نمو از تخم تا
حشره کامل حداقل 35 تا 37 روز و حداکثر 50 تا 60 روز بوده که بستگی به 2 فاکتور دارد:
1- دسترسی به غذا
2- شرایط آب و هوایی
تغذیه حشره:
پوره
ها بیشتر عمرشان را روی ساقه و خوشه غلات سپری می کنند و در صو رت گر می
هوا قادرند تغذیه خود را در طول شب انجام دهند . با این وجود در طول گرمای
روز بیشتر
پوره ها در جستجوی پناهگاهی در برگهای پایین و یا در خاک
هستند . 5 مرحله پورگی وجود دارد و سن های بالغ نسل جدید به بیشترین وزن
نیاز دارند چرا که بقای انها در آینده بستگی به
ذخایر چربی دارد که انباشته اند .
در
سنین آخر پوره ها تحرک کمتری دارند و اغلب به مدت چند ساعت بی حر کت باقی
می مانند در این مرحله اگر گندم ها زود برداشت شده باشند , این حشرات قادر
نخواهند بود که به میزان کافی ذخیره چربی در بدنشان بسازند و این مسئله در
بقاء آنها در آینده تاثیرزیادی دارد.
تغییرات جمعیت :
جمعیت سن گندم بوسیله :
- عوامل زنده: شامل شکارچی ها و پارازیتها
- عوامل غیر زنده: شامل عوامل اقلیمی , عملیات کشاورزی , و کاربرد آفتکش ها تنظیم می شود.
عوامل زنده:
سن
های غلات اگر چه مورد حمله تعداد کثیری قرار می گیرند ولی در این میان
شکارچیان بند پا مانند عنکبوتها , سوسکها از خانواده carabidae و مگس های
tachinid کلیدی تر هستند .اگر چه حشرات شکارچی دیگری مثل زنبورها, سن های
nabidae و بالتوری ها نیز
می توانند تحت شرایط خاصی مهم باشند . سن
های گندم همچنین مورد حمله پارازیتهای اختصاصی تر قرار می گیرند گه
مهمترین انها از ( Hymenoptera ) بوده و تخم سن را پارازیته می کند و
عوامل زنده دیگر شامل نماتد ها و میکروارگانیسم ها هستند که درمورده
آنها مطالعات و شواهد کمتری وجود دارد .
عوامل غیر زنده در کنترل جمعیت سن گندم:
1) اقلیم و هوا ( محیط )
به عوامل مختلفی مثل در دست بودن یا نبودن غذا , شرایط اقلیمی , کاربر د حشره کش ها و
غیره به عنوان عوامل غیر زنده موثر بر دینامیسم جمعیت افت اشاره کرده اند.
الف – غذا
نا
کافی بودن غذا اغلب می تواند عامل اصلی مرگ ومیر باشد .این رخداد در طول
طغیانهای بزرگ و یا بعد از آن روی می دهد . یعنی وقتی که سن های مادر
مزارع گندم ر ا قبل از آن که گندم به خوشه بنشیند از بین می برند .
بنابراین پوره ها قبل از بلوغ به دلیل عدم وجود غذا و یا عدم توانایی در
ذخیره کردن چربی کامل در مراحل زمستانگذرانی می میرند .
ب – شرایط اقلیمی :
در بهار شرایط اقلیمی بسیار مهم است چرا که اگر هوا سرد و مرطوب باشد مانعی جدی برای تولید مثل و بقای پوره ها ی جوان محسوب می شود .
اگر
غذای فراوان وجود داشته باشد و هوا مطلوب باشد این حشرات می توانند ذخایر
چربی مورد نیاز خود را در طول 10 روز و یا کمی بیشتر انباشته نمایند , با
این وجود بارانهای سنگین می تواند تغذیه را کم کند یا مانع آن شود. این
ذخایر چربی است که تعیین می کند چه
مسافتی را حشره می تواند به نواحی
زمستانگزرانی مناسبتری مهاجرت کند و یا چه مدت می تواند در اماکن تابستان
گذران یا زمستان گذران زنده بماند . گفتنی است که سن گندم
یک حشره گرما
وآفتاب دوست است و تمام مراحل زیستی از قبیل مهاجرت بهاره , بلوغ جنسی ,
تغذیه , تخمریزی , تفرخ تخمها و رشد و نمو پورگی و... اگر هوای گرم و
مرطوب
و بادهای شدید وجود نداشته باشد با موفقیت بیشتری روی می دهد .
هوای نمناک و بادهای شدید اثر نا مطلوب بر رشد و نمو جمعیت و در نتیجه
بقای آنها دارد .
ج – دما:
مطالعات در مورد واکنش سن گندم به درجه
حرارت نشان داده است که بسته به حالت فیزیولوپیکی حشره از درجه حرارت 6 تا
25 درجه سیلیسیوس بصورت افزایشی فعال می شوند و بین 25 تا 37 درجه
فعالیتشان کاهش می یابد و این در حالی است که در فاصله 37 تا 48 درجه
افزایش فعالیت مجدد وجود دارد که به این مقطع فعالیت بیماریزایی یا
Pathologic activity ) ) گویند . بعد از این مرحله و در درجه حرارت حدود 5/49
درجه سیلیسیوس حشره می میرد . در نواحی ایران سن گندم حداکثر دمای 30 درجه و حداقل
دمای5/2- تا 3 - درجه سانتی گراد را می تواند تحمل کند .
د –آب , باران و رطوبت نسبی :
حشره کامل نسل جدید می تواند بر روی گندم خشک تغذیه کرده و آب مورد نیاز خود را به
صورت آب آزاد یا از طریق شیره گیاهی تا مین کند . در صورت وجود غذا و عدم وجود آب
حشره 9 تا 10 روز بعد می میرد . گفتنی است که بارانهای سنگین مرگ و میر تخم ها و پوره
ها را افزایش می دهد .
ه – باد:
وقتی
سن های با لغ برای پرواز آماده شدند و در عین حال شرایط د ر مزارع مناسب
باشد آنها شروع به پرواز مهاجرتی می کنند , باید توجه کرد که اکثریت سن ها
شروع به پرواز در جهت باد می کنند و اگر این جهت انها را به نواحی مساعد
ببر ( کوهستانها در مهاجرت تابستانی و دشتهای زیر کشت در بهار ) پرواز
موفقیت امیز خواهد بود . در غیر این صورت
مرگ ومیر زیادی در نتیجه این پروازها حادث می شود که دلیلی است بر ضرورت مهاجرت آفت .
پیشگیری و کنترل :
به
منظور پیشگیری و کنترل سن گندم از کاربرد مداوم آفت کش ها در بلند مدت می
بایست خوداری کرد . در اغلب آفات مثل حشرات – کنه ها- نماتدها و بیماری ها
و علفهای هرز ثابت شده است که یک مدریت تلفیقی , شامل بکارگیری عملیات
زراعی و کنترل بیولوزیکی
می باشد . آفت کش ها فقط زمانی به کار گرفته
می شوند که سایر روشهای کنترل نتواند جمعیت آفت را به زیر سطح زیان
اقتصادی پایین بیاورد . بهترین روش برای کنترل آفت روشی است که بتواند بر
مبنای محاسبات اقتصادی قابل دوام و بی خطر برای محیط زیست
باشد .
1- کنترل زراعی:
این
روش ها شامل مجموعه اقداماتی است که می تواند از طغیانهای جدی سن گندم
بدون نیاز به کاربرد آفت کش جلوگیری کند و غالبا نقش پیشگیری دارند ,متنند:
- برداشت زود هنگام
- زود کاشتن ویا کاشت واریاته های مقاوم تر
- وجین کردن کامل علفهای هرز در تمام طول فصل
- تناوب کشت با محصولاتی غیر از غلات
- به زراعی در کشت غلات که باعث می شود گیاه بهترین رشد ونمو را داشته و در نتیجه زودتر برداشت شود .
2- کنترل بیولوزیکی :
به
دلیل اثرات فوری و آشکار بسیاری از آفت کش ها ی در دسترس , استراتزی
مبارزه بیولوزیک در مقایسه با مزایای روش های شیمیایی کاملا مورد غفلت
قرار گرفته است .
3 – کنترل شیمیایی :
به صورت کلی همه آفت کش ها
اثر مرگ ومیر لازم روی سن گندم را دارند ولی کاربرد آفت کشها همیشه با عث
کاهش جمعیت سن گندم نمی شود . از سم هایی که برای کنترل این آفت استفاده
می شود می توان پیرتروئیدهای مصنوعی ما نند دلتامترین ( دسیس- دلتا مترین
و دلتارین ) به دلیل سمیت کم برای پستانداران به کار گرفته می شود و نیز
از آفت کش های متداول دیگر می توان هیدروکربنهای کلره, و ارگانوفسفاتها
مرگ ومیر بالا برای سن گندم دارند .
باید دقت شود که اگر کاربرد سموم
در زمان مناسب از نظر شرایط آب و هوایی صورت نگیرد اثرات لازم را نخواهد
داشت و سم پاشی باید تکرار شود .
به طور کلی حشرات کوچکتر خیلی راحتر
توسط یک حشره کش کشته می شوند , بهترین زمان سم پاشی در سن های غلات به
خصوص سن گندم وقتی است که پوره های جوان شروع به تفرخ می کنند . باید توجه
کرد که سن های بالغ زمستان گذران در صورت داشتن تراکم بالا
باید قبل از جفتگیری کنترل شوند .
برای مقالات بیشتر به آفات کشاورزی مراجعه کنید
زنجره پسته (شیره تر)
Idiocerus stali
(Hom.: Cicadellidae, Bythoscopinae)
از آفات مهم پسته در اغلب مناطق پسته خیز کشور میباشد. از نواحی قزوین، اطراف تهران، کاشان، یزد، اردکان، کرمان، خراسان، دامغان و فارس گزارش شده است.
زیستشناسی
یک نسل در سال دارد. زمستان را به صورت حشره کامل در زیر پوست و شکاف تنه درختان پسته و سایر پناهگاهها میگذارند. در اوایل بهار حشرات کامل در روی جوانهها نشسته و تغذیه میکنند. پس از این که حشره جوانه را ترک کند از محل تغذیه، شیره گیاهی به صورت قطراتی خارج میگردد. مادهها به مجرد باز شدن برگها و خوشههای گل تخمریزی میکنند. اینها به کمک تخمریز خود در نسوج شاخههای جوان همان سال و دمبرگ و دم گل، سوراخی تعبیه کرده و در هر سوراخ 2 عدد تخم نزدیک به هم قرار میدهند. مادهها دور تخمها و مدخل سوراخ را بوسیله ترشحاتی که بعداً سیاه رنگ میشوند، میپوشاند. مادهها دم خوشه میوه را برای تخمریزی ترجیح میدهند به همین جهت کمتر روی درختان نر دیده میشوند.
تخمها کشیده و سفید رنگ است و تعداد آنها برای هر حشره ماده گاهی به 100 عدد میرسد. دوره تخمریزی حدود 15 تا 35 روز طول میکشد. خروج پورهها مقارن با خاتمه گل و تشکیل میوه است. دوره پورگی جمعاً 30 تا 40 روز و پورهها 3 بار جلد عوض میکنند و کامل میشوند. خسارت عمده مربوط به پورههای زنجره میباشد. فعالیت حشرات با ترشح عسلک همراه است که شاخه و برگ و حتی زمین سایهانداز درختان را خیس میکند. اتلاق کلمه شیره تر به این آفت از همین لحاظ است. در اثر تغذیه این آفت، میوههای تازه تشکیل شده به شدت میریزند و روی خوشهها میوهای باقی نمیماند. زنجرههای بالغ آنچنان تغذیهای نداشته و از آبان ماه به بعد به پناهگاههای زمستانه خود میروند.
کنترل زنجره پسته:
1ـ استفاده از فوزالون (زولون) به نسبت 2- 1.5 در هزار و اندوسولفان (تیودان) به نسبت2 درهزار با مشاهده اولین پورهها پس از گلدهی درختان پسته
2ـ استفاده از کارتهای چسبنده زرد رنگ در دو نوبت، نوبت اول از اواسط دهه اول فروردین ماه همزمان با پیدایش نوک سبز جوانهها و نوبت دوم نیمه دوم اردیبهشت ماه میباشد
مقالات بیشتر در موضوع آفات کشاورزی
پسیل پسته (شیره خشک)
Agonoscena pistaciae
(Hom: Psyllidae)
به پسته اهلی و وحشی خسرت فراوان میزند. این حشره عسلک فراوانی دفع مینماید که به سرعت در مجاورت هوا خشک شده و سفید میشود به همین لحاظ این آفت را به زبان محلی شیره خشک مینامند.
زیستشناسی
حشرات کامل زمستان گذران پسیل از اوایل فروردین ماه روی درختان مستقر میشوند. این حشرات نسب به حشرات کامل تابستانه قدرت پرواز بیشتری داشته، آلودگی گستردهتری در باغها ایجاد میکنند. پس از جفتگیری به محض باز شدن جوانههای خوشه و برگ روی آنها تخمریزی مینمایند. تخمها به تعداد 50 تا 60 عدد، به صورت انفرادی یا دستهای و به اشکل مختلف مانند نیم دایره، مارپیچ و غیره در سطح برگ و بیشتر نزدیک به رگبرگها گذاشته میشوند.
تخمها معمولاً 5 تا 10 روز بعد تفریخ میشوند. پورهها از اوایل اردیبهشت شروع به فعالیت و تغذیه میکنند. طول دوره پورگی معمولاً 20 روز بوده و حشرات کامل نسل اول از اواخر دهه دوم اردیبهشت ماه به تعداد زیاد در باغ ظاهر میشوند. ارقام مختلف پسته نسبت به آلودگی پسیل پسته حساسیت متفاوت دارند. به طور کلی هر چه برگ درختان نازکتر، لطیفتر، پهنتر و بزرگتر باشد گرایش بیشتری برای جذب حشرات کامل پسیل و تخمریزی ایجاد میکند. رقم اکبری نسبت به سایر ارقام حساستر و رقم اوحدی مقاومتر است. پورههای نسل دوم از اوایل خرداد تا اواخر دهه دوم خردد فعالیت و تغذیه میکنند. تحمل درختان در این زمان نسبت به سایر نسلها در برابر خسارت پوره کمتر است. زیرا رشد رویشی درختان پایان یافته و میوه شروع به مغز رفتن کرده و جوانهها ظاهراً شکل کامل یافتهاند. در نتیجه خسارت آفت باعث پوکی و ریزش برگ و جوانه میشود.
خسارت
پورههای پسیل با فرو بردن خرطوم در سطح برگها از شیره گیاهی تغذیه میکنند. مواد پروتئینی شیره گیاهی را جذب نموده و مواد قندی را به صورت شیره دفع مینمایند. این مواد قندی در مجاورت هوا خشک شده و به آن شکرک گویند. این مواد چسبنده باعث جذب گرد و خاک شده و شاخه و برگهای درختان را بدمنظره مینماید. از دست رفتن شیره گیاهی باعث ضعف عمومی درختان پسته و ریزش برگها، جوانهها، دانهای کوچک و افزایش درصد بوکسی و دهان بستگی میوه میشود. خسارت پورههای پسیل پسته روی درختان در دو زمان بیشتر از سایر مواقع سال است. یکی در خرداد ماه که باعث ریزش برگها، خوشهها، جوانهها و افزایش میزان بوکسی و دیگری در مردادماه که باعث افزایش مقدار دهان بستگی میگردد.
در صورتیکه جمعیت آفت پسیل حالت طغیانی پدیدا کند شدیداً تداخل نسل یافته و نمیتوان تاریخ مشخص برای مراحل زندگی و نسلها اعلام نمود. در شرایط معمولی در نیمه اول هر ماه مرحله پورگی و نیمه دوم هر ماه حشرات کامل در باغها وجود دارند. از نیمه دوم شهریور ماه به تدریج حشرات کامل زمستان گذران در میان جمعیت آفت ظاهر میشود. این حشرات در شکاف درختان، زیر پوستکها، لابهلای کلوخهها، شکاف دیوارها و ساختمانهای قدیمی اطراف باغها زمستان گذرانی میکنند. این آفت در سال 5 تا 6 نسل ایجاد میکند.
عوامل و شرایطی که باعث رشد و افزایش جمعیت پسیل پسته در باغها میگردد:
1ـ اجرای نوبت اول سمپاشی یا سمپاشی در زمان گلدهی: این سمپاشی علیه آفاتی مانند پروانه چوبخوار پسته، پروانه میوه خوار، شپشکهای پسته، زنجره شیره تر و غیره انجام میشود. چنانچه در این سمپاشی از سمومی استفاده شود که روی آفت پسیل تأثیر نداشته باشند باعث افزایش مقاومت و رشد جمعیت پسیل میگردد.
2ـ چنانچه در نوبت اول از سمومی استفاده شود که باعث تحریک تخمریزی پسیل و کوتاهتر شدن طول دوره یک نسل گردد (مانند سموم تیودیکارب، متاسیستوکس و فنتیون) پسیل طغیان خواهد کرد.
3ـ سمپاشی مکرر و اختلاط سموم با هم که باعث حذف کامل دشمنان طبیعی و افزایش جمعیت آفات پسته میشود.
4ـ اگر از سمومی علیه پسیل پسته استفاده شود که تأثیر کافی در میزان تلفات آفت نداشته باشد (مانند زولون) باعث افزایش جمعیت میشود.
5ـ چنانچه سمپاشی باغ در زمانی انجام شود که تمام مراحل زندگی آفت اعم از تخم، پوره و حشره کامل دیده میشود و همچنین شکرک زیادی در سطح برگها تولید شده باشد تأثیر سم کاهش پیدا میکند و بعد از مدتی جمعیت آفت افزایش پیدا میکند.
6ـ استفاده زیاد از کودهای شیمایی ازته مخصوصاً اوره و سولفات آمونیوم در ماههای گرم سال در سطوح کرتها و همچنین کود شیمیایی کلروپتاسیم شرایط را برای ازدیاد جمعیت فراهم میکند.
7ـ استفاده از کود مرغی به تنهایی و به مقدار زیاد نیز باعث افزایش جمعیت پسیل میگردد.
8ـ فقیر بودن خاک از نظر مواد غذایی و نامناسب بودن بافت خاک نیز از عوامل افزایش جمعیت است، خاکهای شنی و خاکهای رسی و سخت به دلیل عدم جذب و نگهداری رطوبت به اندازه کافی به علت طولانی بودن دوره آبیاری سریعتر به آفت آلوده میگردند.
9ـ ناهموار بودن سطوح کرتها که باعث میشود درختانی که در بلندی قرار دارند به خوبی آبیاری نشده و رطوبت کمتری در اختیار داشته باشند.
10ـ عدم استفاده از کودهای دامی و چالهزنی و شخم عمیق در باغها به مدت طولانی
11ـ کشت متراکم درختان و رعایت نکردن فواصل مناسب و عملیات هرس
12ـ وجود علفهای هرز زیاد از خردادماه به بعد در باغ
کنتــــرل پسیل پسته:
الفـ استفاده از کارتهای چسبنده زرد رنگ
کارتهای زرد رنگ مورد استفاده در باغهای پسته از جنسهای مختلف و عمدتاً از جنس پلی اتیلن و پی وی سی است. اندازه کارتها 20*10 سانتیمتر، به قطر 5/0 تا 1 میلیمتر و به وزن حدود 15 گرم است. سطح کارتها به وسیله چسب مخصوص که از مواد پولی بوتنها همراه با واکس مخصوص و یا اس تی پی و یا مواد دیگری که حالت چسبندگی خود را 10 تا 15 روز حفظ نمایند آغشته میگردد. حشرات کامل پسیل به طرف رنگ زرد جلب و به تعداد زیاد به سطح کارتها میچسبند. شکار انبوه حشرات باید قبل از تخمریزی در سطح برگها انجام شود تا از تولید نسل بعدی آفت جلوگیری به عمل آید. در هر هکتار 100 تا 400 عدد کارت به کار میرود. محل نصب کارت در سمت بیرونی تاج و به ارتفاع نصف تاج در جهتهای مختلف است. دو نوبت کارتگذاری در سال کافی به نظر میرسد. یکی در دهه دوم فروردین ماه که این نوبت آفت زنجره پسته را نیز کنترل میکند و دیگری در نیمه دوم تیرماه میباشد. پس از پایان دوره کارتگذاری باید کارتها را از روی درختان جمعآوری و سطح آنها را در صورت استفاده از چسب مخصوص توسط آب گرم همراه با مقدار کمی الکل اتیلیک و در صورت استفاده از اس تی پی با دستمال آغشته به چند قطره نفت تمیز کرد.
بـ دشمنان طبیعی
دارای دشمنان طبیعی گوناگونی است که زنبور پارازیتوئید Psyllaephagus pistaciae از خانواده Encyrtidae همزمان با ظهور پورههای نسل اول در باغها ظاهر و به پورههای پسیل به خصوص در سنین 4 و 5 حمله نموده و آنها را مومیایی میکند.
جـ عملیات زراعی
1ـ شخم زمستانه و پاشکنی درختان 2ـ کوددهی و چاله زنی 3ـ اصلاح بافت خاک 4ـ آبیاری مناسب 5ـ تغذیه مناسب 6ـ رعایت فاصله کشت و تراکم 7ـ هرس و خشکبری 8ـ مبازه با علفهای هرز 9ـ کاشت رقم مناسب 10ـ استفاده از سیستم آبیاری تحت فشار
دـ کنترل شیمیایی
دارتون یا مارشال به نسبت 2 تا 2.5 در هزار یا مایع ظرفشویی به نسبت 3 در هزار به تنهایی پورههای پسیل پسته را کشته و از بین میبرد، همچنین تا حدودی روی تخم نیز تأثیر دارد. آمیتراز و کنسالت خاصیت ناباروری حشرات کامل را دارد. از مخلوط کردن مایع ظرفشویی با سموم خودداری شود زیرا PH آن قلیایی است و باعث کاهش تأثیر کشندگی سموم میگردد.در صورت امکان از اواسط مرداد به بعد سمپاشی انجام نگیرد.
1. آمیتراز(مایتاک) EC20% و 1.5- 1 در هزار
2. ایمیداکلوپراید(کونفیدور) SC35% و 4/. در هزار
3. فلوفنوکسورون(کاسکید) DC5% و 5/. در هزار
4. هگزافلومورون(کنسالت) EC10% و 7/.- 5/. در هزار
5. دارتون EC21.7% و 1.5 دهزار
6. اندوسولفان EC35% و 1.5 درهزار
مقلات بیشتر در موضوع آفات کشاورزی
برگخوار سفید پسته ( رائوی پسته)
Ocneria terebinthina
(Lep: Lymantriidae)
زیستشناسی
این آفت در جنگلهای بنه منطقه فیروزآباد در استان فارس دارای سه نسل در سال میباشد. اوج پرواز نسلها به ترتیب در اواسط خرداد، اوایل مرداد و اواسط شهریورماه صورت میگیرد. این آفت تقریباً طی 45 روز دوره زندگی خود را تکمیل مینماید. زمستان گذرانی به صورت لاروهای سنین مختلف که عمدتاً سنین 2، 3 و 4 را شامل میشود در زیر پوستک درختان بنه و سایر درختان میزبان صورت میگیرد. لارو زمستان گذران فاقد دیاپوز حقیقی است. این لاروها به طور متوسط 5 تا 6 ماه در محل زمستان گذرانی باقی میمانند و از اواخر فروردین ماه محل زمستانگذارنی را ترک میکنند. لاروهای سن 1 و 3 با تغذیه از پارانشیم برگ آنرا به شکل توری درمیآورند. اما در سنین بالاتر برگها را به طور کامل مورد تغذیه قرار میدهند. لاروها پس از تکمیل تغذیه در سطح زیرین برگ درختان میزبان و یا در محل انشعاب شاخهها به شفیره تبدیل میشوند و پس از طی دوره شفیرگی حشره کامل ظاهر میگردد.
کنترل:
1ـ دشمنان طبیعی
زنبور پارازیتوئید شفیره Brachymeria intermedia (Hym.: Chalcididae)
زنبور پارازیتوئید تخم Ooeneyrtus masii (Hym.: Encyridae)
2ـ استفاده از باکتری Baoilius thuringiensis kurstaki به نسبت 1.5 تا 3 در هزار
3ـ مبارزه شیمیایی با سموم زولون به نسبت 2 تا 2.5 در هزار یا دیازینون به نسبت 1 تا 1.5 در هزار
برگخوار خاکستری پسته
Thaumetopoea solitaria
(Lep.: Thaumetopoeidae)
زیستشناسی
زمستان را به صورت دستجات تخم روی شاخهها به سر میبرند. تفریخ تخمها در بهار تقریباً هم زمان با باز شدن برگها صورت میگیرد.لاروهای خارج شده از یک دسته تخم به خصوص در سنین اولیه با هم زندگی میکنند و اغلب در صفوف منظم روی تنه و شاخه درختان حرکت میکنند. در سنین یک و دو تمام شبانهروز روی شاخه و برگ درختان زندگی میکنند. در سنین بعد فقط شبها فعالند و هنگام روز درداخل حفرههای تنه درخت و زیر کلوخههای اطراف تنه استراحت میکنند. در این هنگام از روی برگهای خورده شده که فقط رگبرگ اصلی باقی مانده است میتوانبه وجود آفت پی برد. لاروها پنج بار جلد عوض میکنند و پس از تغذیه کافی در عمق 10 تا 20 سانتیمتری خاک تبدیل به شفیره میشوند. حشرات کامل 2 تا 3 ماه بعد در اواخر تابستان ظاهر میشوند. یک نسل در سال دارد.
کنترل:
1ـ مگس پارازیت لارو Exorista sorbillans (Dip.: Tachinidae)
2ـ مبارزه با دیگر آفات پسته مانند زنجره و پسیل، مبارزه با این آفت را نیز زیر پوشش میبرد. در صورت عملیات مبارزه اختصاصی از سموم فسفره آلی در هنگام شب استفاده میشود
سوسک طوقه خوار پسته
Capnodis cariosa hauseri
(Col.: Buprestidae)
همانند همه گونههای این خانواده، لارو پس از خروج از تخم در داخل خاک به خوبی حرکت میکند و خود را به ریشههای اصلی و طوقه میرساند. این حرکت به کمک موهای فراوانی که در سطح بدن لارو سن اول است، انجام میگیرد. لاروها به محض رسیدن به ریشه، به زیر پوست نفوذ کرده و در منطقه کامبیوم مستقر میشوند. تغذیه لاروها عمدتاً از لایه زاینده و بافت پوست است و از استوانه مرکزی فقط لایه نازکی مورد تغذیه قرار میگیرد. در محل استقرار لاروها لایهای از مواد جری رنگ که مخلوطی از بقایای بافت گیاه، فضولات و ترشحات ریشه است دیده میشود. در اثر تغذیه لاروها جریان شیره گیاهی قطع میشود و به همان نسبت از رشد شاخهها و باردهی درختان کاسته میشود.
زیستشناسی
از نظر سیکل زندگی شبیه به کاپنودیس درختان میوه دانهدار و هستهدار بوده و یک نسل در دوسال طی میشود. به دو صورت حشره کامل در پناهگاههای مختلف در زیر علفهای هرز، زیر برگهای خشکیده، داخل شکافهای سطحی زمین یا به صورت لارو در زیر پوست قسمتهای مختلف پایین درخت شامل ریشه، طوقه و قسمتهای انتهایی تنه زمستان گذرانی میکند. تعداد تخم ممکن است تا 1000 عدد هم برسد و معمولاً به صورت انفرادی در کنار طوقه درختان در خاک گذاشته میشود. دوره جنینی 15ـ10 روز به طول میانجامد.
کنترل:
1ـ آبیاری منظم
2ـ قوی نگه داشتن درختان