کاشف میکروب جذام

تغذیه و دوران های زندگی-نوزادی

فنیل کتونوری ( PKU )

پاستا با میگو

مرگ مغزی؛ پایانی با چند آغاز

از آلزایمر پیشگیری کنید

شهرنشینان در محاصره ناقلا‌ن بیماری

شهرنشینان در محاصره ناقلا‌ن بیماری

آلودگی‌ منتقل شده توسط حیوانات، تهدیدی فزآینده به شمار می‌رود و کسانی که با حیوانات اهلی سرو کار دارند، شاید بیش از هر کسی باید بترسند. اما در این میان کبوتران شهری بر خلاف شهرت ناخوشایندشان (پرنده کثیف)، احتمال بسیار کمتری برای انتشار بیماری‌ها در مقایسه با مرغان و ماکیان اهلی دارند.

کبوتران در بسیاری از شهرها بخصوص شهرهای کشورهای اروپایی علی‌رغم این که به عنوان  حیوانی شهرنشین تلقی می‌شوند، در حکم  جانور موذی و پرنده‌ای که محیط شهری را آلوده می‌کند شناخته شده‌اند. آنها نماهای شهری و تاقچه‌های ساختمان‌ها را با فضله‌های خود بدمنظره می‌کنند و به هر خرده ریزه‌ای در جوی‌ها نوک می‌زنند.
همین باعث شده به واسطه انتقال بیماری‌هایی که می‌توانند از حیوانات به انسان منتقل شوند، لقب موش‌های کثیف بالدار از سوی برخی مردم به آنها اعطا شود. اما خوب است بدانیم جانوران وحشی خارج از محدوده‌های شهر، حیواناتی که می‌خوریم و حتی حیوانات خانگی نقش بیشتری در انتقال بیماری‌های مشترک میان انسان و حیوان دارند.

کبوتران شهری در وهله نخست با فضولات‌شان مقصر نقل و انتقال بیماری‌های قارچی و باکتریایی قلمداد می‌شوند و به اعتقاد مردم می‌توانند برای افرادی که سیستم‌های ایمنی بدنشان ضعیف است، بزرگ‌ترین خطر محسوب شوند. اما در خصوص گسترش اخیر بیماری‌های عفونی و مسری جانوری نظیر آنفلوآنزای مرغی 1N5H ، سندرم تنفسی حاد (سارس) و ویروس اچ آی وی این سوال برای متخصصان مطرح می‌شود که میزان توجه و نگرانی نسبت به پتانسیل بیماری‌پذیری پرندگانی که در سراسر دنیا  شهرها را به محل اجتماع و سکونت خود بدل ساخته‌اند، چقدر باید باشد؟

اصولا هر حیوانی می‌تواند ناقل یک بیماری به انسان باشد. اما محققان بوم‌شناسی از کنسرسیوم پزشکی و حفظ محیط زیست نیویورک که در زمینه تغییرات زیست‌محیطی انسانی، سلامت و تنوع زیستی گونه‌ها مطالعه می‌کنند، اعتقاد دارند: در حقیقت، بیشتر (حدود 999/99) عوامل بیماریزایی که توسط حیوانات منتقل می‌شوند، افراد را آلوده نخواهند کرد. با وجود این، بیماری‌های جانوری سهم در حال رشدی از بروز بیماری‌های عفونی و مسری را نشان می‌دهند؛ طی تحقیقات محققان انگلیسی، حدود 75 درصد بروز بیماری‌های مسری در شمار بیماری‌های جانوری محاسبه شده‌اند که در مقام مقایسه، حدود 60 درصد کل عوامل بیماریزای انسانی می‌توانند حیوانات را آلوده کنند.

موش‌های شهری را که در گنداب روها و اگوی شهری و دپوهای زباله زیست می‌کنند، نمی‌توان به هیچ عنوان بیگناه دانست: محققان آنها را به ظهور مجدد طاعون و تیفوس مرتبط می‌کنند. خفاش‌ها که به وفور در مناطق خارج شهر یافت می‌شوند و از دیرباز نقش فعالی در ارتباط با بیماری هاری داشتند، در دهه 1990 مصیبت جدیدی به بار آوردند به طوری که پس از شیوع ویروس‌های هندرا و نیپا به ترتیب در استرالیا و آسیای جنوب شرقی موجب مرگ انسان‌ها و نیز احشام شدند. چند سال بعد نیز بیماری سارس با انتقال توسط خطوط هوایی تجاری تمام مردم دنیا را وحشت زده کرد. این ویروس اثر بسیار نامطلوبی بر بازارهای فروش حیوانات زنده در چین گذاشت که ردپای آن نخست به گربه زباد(نوعی گربه مشک دار) و سپس به خفاش‌ها می‌رسد ودر حال حاضر اعتقاد بر این است که این حامل دومی نقطه آغازگر واقعی این ویروس خطرناک باشد. بر خلاف روند رو به افزایش شهرنشینی در سراسر دنیا، مردم و حیات وحش هر دو در آلودگی‌های بیشتر سهیم هستند. در طغیان ویروس‌های هندرا و نیپا،عواملی همچون چندپارگی سکونتگاه‌ها و افزایش تماس بین خفاش‌های وحشی و حیوانات اهلی سهیم بوده‌اند. نوعی از شامپانزه‌ها موجب طغیان بیماری ابولا در آفریقا شده است. در آمریکا کسانی که سنجاب مرغزار در خانه داشتند، نوعی بیماری آبله مرغان میمونی از این حیوان دست‌آموز منزلشان گرفته‌اند. برنامه احیای جنگل‌ها در ایالت‌های شمال شرقی آمریکا در طول قرن گذشته که توسعه جمعیت‌های گوزن و آهو را به دنبال داشت، موجب گسترش نوعی بیماری خونی در منطقه شد. در مقام مقایسه، به نظر می‌رسد پتانسیل کبوتران برای انتشار آنفلوآنزای مرغی در حداقل خود باشد.

به اعتقاد محققان با وجود آلوده شدن گونه‌های مختلف پرندگان در برخی مناطق آفریقایی با این ویروس مرگبار و نام بردن پرندگان به عنوان ناقلان اصلی این ویروس به جوامع انسانی، بیشتر انسان‌هایی که مرگشان ناشی از نژادی از آنفلوآنزای مرغی موسوم به عامل بیماری‌زای 1N5H  بوده است، ردپای آلودگی‌شان به تماس با طیور می‌رسد. آنفلوآنزای مرغی به شهادت آمارهای بین‌المللی به یکی از بحرانی‌ترین چالش‌های فرآروی بشر تبدیل شده و از این جهت که طیف وسیعی از جانوران را می‌تواند در معرض خطر قرار دهد، مشکلات زیادی را برای مردم و بخصوص کشاورزان و شاغلان بخش صنعت دام و طیور و کشاورزی ایجاد کرده است. این نوع از ویروس آنفلوآنزای مرغی به طرزی غیرعادی سبب تلف شدن گونه‌های مختلف پرندگان در مناطقی ازجمله آسیای جنوب شرقی شده است. گونه‌های مختلف جانوری نظیر پرندگان وحشی و اهلی، موش‌ها و حتی خوک‌ها نیز در معرض آلودگی قرار دارند. شواهد نشان می‌دهد که این نژاد تاکنون به آمریکای شمالی رسیده است. به اعتقاد محققان مرکز پیدایش بیماری‌های دانشگاه لووا، در صورتی که فرد آلوده مشابهی در این منطقه ظاهر شود، نتیجه‌اش می‌تواند پیش از هر چیز برای شاغلان بخش کشاورزی صنعتی فاجعه‌آمیز باشد. با افزایش آگاهی‌های عمومی، قرار داشتن در معرض پرندگان و مرغان اهلی به طور محسوسی تغییر کرده است. مثلا در برنامه کشوری بهره‌برداری محدود تغذیه حیوانی در آمریکا که طی آن بهره‌برداران صنعتی تولیدات محصولات حیوانی خود را کاهش داده‌اند، کارگران کشاورزی مجبورند زمان خیلی بیشتری را در تماس نزدیک با حیوانات صرف کنند.

به نظر کارشناسان، چنین راه‌های اختلاط و نزدیکی میان انسان و حیوانات عامل بالقوه‌ای در جهت همه‌گیری بعدی آنفلوآنزا به شمار می‌رود. زمانی که شیوعی از بیماری به شکل کشف نشده در تاسیسات روی دهد، ویروس‌ها می‌توانند همچنان که در میان گله‌های بزرگ دام وطیور و دسته‌های پرندگان به تناوب ظاهر می‌شوند جهش پیدا کنند. تصور این که چنین ویروس خطرناکی به مرحله‌ای از جهش برسد که بتواند خود را وارد بدن انسان کند، بسیار هولناک است. تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد مزرعه‌داران، دامپزشکان و تولیدکنندگان گوشت قرمز، نرخ‌های بالای آلودگی به آنفلوآنزای خوکی داشته و دامپزشکان مربوط به بخش طیور، آنفلوآنزای مرغی بیشتری را انتقال می‌دهند. پژوهش درخصوص کبوتران شهری نشان داده است که حتی کبوترانی که به ویروس آنفلوآنزای مرغی آلوده شده‌اند، عملا نقش ناقل بسیار اندکی داشته‌اند. از آنجا که این گونه از پرندگان مقادیر ناچیزی از ویروس را در جریان خونشان حمل می‌کنند، احتمال آلوده ساختن پشه‌هایی را که پس از آنها انسان‌ها را هدف قرار می‌دهند، ندارند.

مهریار میرنیا
منبع:  scientific American

برداشتن لایه‌های پوست

برداشتن لایه‌های پوست سابقه عمل پیلینگ یا همان لایه‌برداری پوست به قرن‌ها قبل برمی‌گردد. مصریان باستان با استفاده از روغن و نمک و بعضی مواد خاص پوست خود را لایه‌برداری می‌کردند. هندیان قدیم نیز با استفاده از سنگ‌پا سطح پوست را تراش می‌دادند. در واقع مادربزرگ‌های ما نیز با استفاده از «سفیدآب» به صورت مکانیکی عمل پیلینگ را انجام می‌دادند. اما امروزه انواع کرم‌ها و لوسیون‌های لایه‌بردار با نام‌های مختلف وارد رقابت تجاری شده‌اند که به روش شیمیایی عمل لایه‌برداری پوست را انجام می‌دهند و در این میان جراحی پیلینگ نیز حرفهایی برای گفتن دارد... لایه‌برداری پوست به سه روش انجام می‌شود: پیلینگ شیمیایی مکانیکی و لیزری. در پیلینگ شیمیایی لایه‌برداری از سطح پوست با استفاده از مواد شیمیایی انجام می‌شود. کرم‌های حاوی مواد شیمیایی مثل آلفا هیدروکسی اسید ‌()AHA  و فنل و غیره امروزه در داروخانه‌ها و مراکز فروش لوازم آرایشی  بهداشتی عرضه می‌شوند که به صورت موضعی روی پوست مالیده می‌شوند و بتدریج پوست را پوسته  پوسته می‌کنند. به این ترتیب لایه‌های زیرین پوست تحریک شده و پوست‌سازی می‌کنند. لایه‌برداری مکانیکی بوسیله ابزارهای تراشنده پوست انجام می‌گیرد. در واقع دستگاهی به صورت چرخ دندانه‌دار و یا برس سیمی با سرعت می‌چرخد و طبقات پوست را می‌ساید. البته کرم‌هایی هم وجود دارند که عمل پیلینگ را به صورت مکانیکی انجام می‌دهند، یعنی ذرات شن‌مانندی دارند که با ماساژ سطحی روی پوست باعث سایش لایه سطحی پوست می‌شوند. لایه‌برداری لیزری نیز که در دهه اخیر با اوج گرفتن تب لیزر جایگزینی برای دو روش دیگر شده‌است با استفاده از لیزر دی‌اکسیدکربن صورت می‌گیرد. چرا لایه‌برداری‌ها پیشنهاد می‌شوند؟ متخصصان پوست به دلایل متفاوتی لایه‌برداری را به بیماران‌شان پیشنهاد می‌کنند. بنابراین تشخیص با پزشک شماست که انجام این روش را برای مراقبت از پوستتان توصیه می‌کند یا نه؟ بنابراین اگر در دوران جوانی زیاد جوش داشته‌اید و جای بعضی از آنها روی پوست شما باقی مانده است برای پاک کردن جای این جوش‌ها می‌توانید از پیلینگ استفاده کنید. برخی متخصصان پوست لایه‌برداری پوست صورت را برای درمان کک و مک و لکه‌های قهوه‌ای پوست که «ملاسما» نام دارند توصیه می‌کنند. پیلینگ قادر است در برطرف کردن چروک‌های سطحی به خصوص آنها که ناشی از در معرض آفتاب قرار گرفتن زیاد هستند و همچنین آسیب‌های دیگر پوستی ناشی از نور خورشید و ترمیم جای زخم یا سوختگی که به صورت سطحی و پهن باشد به بیماران کمک کند. پیلینگ سطحی برای باطراوت کردن و شاداب کردن پوست نیز به کار می‌رود. درواقع از بین بردن این لایه ها به این امید صورت می‌گیرد که سلول‌های تازه‌ ساخته‌شده عاری از عیوب قبلی مثل چین و چروک، جوش و لکه و این قبیل ضایعات باشد. تخریب پوست از سطح تا عمق باتوجه به اینکه در عمل پیلینگ چه ضخامتی از پوست تخریب می‌شود سه نوع پیلینگ می‌توان قائل شد. پیلینگ سطحی که تمام یا قسمتی از اپیدرم برداشته می‌شود، پیلینگ متوسط و پیلینگ عمیق که بیشتر ضخامت درم را تخریب می‌کند. پیلینگ‌‌های متوسط و پیلینگ عمیق که بیشتر ضخامت درم را تخریب می‌کند. پیلینگ‌های سطحی عوارض کمتر داشته و به مراقبت‌های ساده‌تری نیاز دارد و از طرفی تاثیرشان نیز کمتر است. ضمن آنکه چند جلسه تکرار آن لازم است. به هرحال تکرار پیلینگ سطحی نیز اثرات عمقی‌تری برجا می‌گذارد و عوارض خود را دارد. مساله قابل توجه در پیلینگ ظرافت پوست است. هرچه پوست نازکتر و ظریفتر باشد باید پیلینگ سطحی‌تری صورت گیرد و با احتیاط بیشتر همراه باشد. پیلینگ متوسط نسبت به نوع سطحی قوی‌تر است و کاربرد بیشتری دارد. درمان چروک‌های نه‌چندان عمقی، لکه‌های بارداری عمیق و آسیب‌های ناشی از آفتاب کاربردهای مناسبی برای پیلینگ متوسط هستند که البته نسبت به نوع سطحی درد و سوزش بیشتری دارد. در این نوع پیلینگ پوست حالت سوختگی پیدا می‌کند و قرمز می‌شود. روی پوست دلمه بسته می‌شود که بتدریج در عرض 1014 روز می‌ریزد. باتوجه به سمی بودن مواد شیمیایی که در پیلینگ متوسط به کار می‌روند جذب این مواد از راه پوست ممکن است سبب آسیب رساندن به کلیه و قلب شود و بنابراین این عمل نیاز به مراقبت‌های ویژه دارد. پیلینگ عمیق در اتاق عمل و تحت مراقبت‌های خاص انجام می‌شود و امروزه بجز در موارد نادر مانند بیماری‌های پوست صورت نمی‌گیرد. عوارضی که در کمین هستند مشابه هر عمل پزشکی دیگر، انجام پیلینگ نیز بدون عارضه نیست و احتمال مشکلات خفیف تاحدی برای آن وجود دارد. بنابراین برای به حداقل رساندن عوارض این عمل انتخاب روش صحیح و مراقبت‌های دقیق و به کار بستن تمامی توصیه‌های پزشکی ضروری است . در واقع کسانی که احتمال بهترین جواب و کمترین عوارض جانبی را داشته‌ باشند کاندیدای عمل پیلینگ هستند. مثلا افراد سفیدپوست نتیجه بهتری از پیلینگ خواهند گرفت و در افراد سبزه‌رو احتمال پیدایش لک‌های پوستی پس از پیلینگ وجود دارد که تدابیر خاص پزشک و رعایت توصیه‌های دقیق پزشک توسط بیمار را می‌طلبد. پس از پیلینگ تا 6 ماه باید از تابش نور مستقیم آفتاب دوری کرد و در صورت قرار‌گرفتن در معرض آفتاب از کرم‌های ضد آفتاب قوی استفاده کرد. اگر بیمار روزی 20 دقیقه در معرض آفتاب قرار گیرد، حتی در صورت استفاده از ضد کرم آفتاب هم ممکن است دچار لکه‌های پوستی شود به همین علت عمل پیلینگ را بیشتر برای پوست‌های سفید و روشن به کار می‌برند، حتی گاهی در افراد با پوست تیره لکه‌های روشن ایجاد می‌شود که ممکن است به صورت دائمی باقی بماند. قرمزی پوست به دنبال هر نوع پیلینگ نیز غیرقابل اجتناب است که با گذشت زمان کم‌کم برطرف می‌شود. در پیلینگ‌های سطحی معمولا یک ماه، پیلینگ متوسط دو ماه و پیلینگ عمیق سه ماه قرمزی پوست طول می‌کشد و در برخی افراد این قرمزی ممکن است تا مدت‌های طولانی پایدار بماند. شاید بدترین عارضه پیلینگ به‌جای ماندن «اسکار» یا همان جای زخم باشد که به دنبال پیلینگ‌های متوسط یا عمیق ممکن است ایجاد شود. البته این عارضه شاید با گذشت زمان و ماساژهای پوست بهبود پیدا کند ولی در مورد اسکارهای بدشکل باید دست به دامان لیزر یا داروهای مخصوص شد. یکی دیگر از خطرات پیلینگ خطر عفونت است که در صورت رعایت مراقبت‌های توصیه شده پزشک بندرت ایجاد می‌شود. گاهی به دنبال استفاده از مواد شیمیایی پیلینگ، مشکلات قلبی و کلیوی ممکن است ایجاد شود. غلظت بالای مواد شیمیایی بخصوص فنول در پیلینگ‌های متوسط و عمقی این خطر را ایجاد می‌کند. به طور کلی نباید فراموش کرد که نباید انتظار زیادی از این روش درمانی داشت چرا که پیلینگ نمی‌تواند اندازه منافذ پوست را کاهش دهد و حتی ممکن است موقتا منافذ پوست را گشادتر کند. افتادگی یا شلی پوست و چروک‌هایی که ناشی از شلی پوست هستند، نمی‌توانند با پیلینگ بهبود یابند. پیلینگ اسکارهای عمیق و لکه‌های عمیق پوستی و عروق سطحی گشاد روی پوست را نمی‌تواند به طور کامل برطرف کند. یک لا‌یه‌بردار طبیعی مواد لازم: ماست: 2 قاشق غذاخوری، رنده پوست پرتقال: 2 قاشق غذاخوری، آرد جوانه گندم: یک قاشق غذاخوری، روغن بادام: یک قاشق غذاخوری، آب پیاز: یک قاشق غذاخوری. تمام مواد فوق را مخلوط کرده و آن قدر به هم بزنید تا به شکل خمیر درآید و به صورت کرم آن را به تمام قسمت‌های پوست بمالید و با دو انگشت پوست خود را به صورت دورانی ماساژ دهید. پس از 10‌‌دقیقه پوست خود را با آب ولرم بشویید. این مخلوط تمیزکننده عمقی پوست است و لایه سلول‌های مرده روی پوست را برمی‌دارد و باعث نوسازی و ترمیم پوست شما می‌شود. دکتر شیرین فرجی گودرزی

روشی مطمئن برای تشخیص زودرس بیماری

درباره ERCP

روشی مطمئن برای تشخیص زودرس بیماری

دل‌درد دارید، احساس می‌کنید رنگ پوستتان کمی زرد شده است، به پزشک مراجعه می‌کنید و پس از معاینه و انجام برخی آزمایش‌ها، پزشک به شما می‌گوید باید ERCP شوید. آیا می‌دانید ERCP چیست و چگونه کار می‌کند؟ فکر می‌کنید ERCP چه مزایا و خطراتی داشته باشد؟

ERCP کوتاه شده عبارت Retrograde Cholangiopancreatography Endoscopic است.  endoscopic به استفاده از آندوسکوپ در این روش برمی‌گردد. آندوسکوپ لوله نازکی است که در انتها به یک دوربین و لامپ مجهز است.
retrograde به معنی خلاف جهت است و جهتی را که ماده حاجب توسط آندوسکوپ وارد مجرا می‌شود، نشان می‌دهد.

cholangiopancreatography هم به فرآیند تصویربرداری با اشعه X  از مجاری صفراوی و لوزالمعده گفته می‌شود.

با آناتومی منطقه آشنا شوید

برای این که بدانید ERCP  چگونه کار می‌کند، بهتر است ابتدا درباره مجاری صفراوی و لوزالمعده بیشتر بدانیم. صفرا ماده‌ای است که توسط کبد ساخته می‌شود و در هضم و جذب چربی‌ها موثر است. صفرا توسط کیسه صفرا ذخیره و هنگام غذا خوردن مجاری صفراوی خارج شده و در نهایت از راه یکی از مجاری خروجی لوزالمعده وارد دوازدهه می‌شود. از طرف دیگر آنزیم‌هایی که در لوزالمعده تولید شده‌اند نیز توسط دو مجرا از لوزالمعده خارج می‌شوند و در همین قسمت به دوازدهه می‌ریزند. آسیب‌های وارد شده به لوزالمعده و مجاری صفراوی در بیشتر مواقع توسط ERCP تشخیص داده شده و درمان می‌شوند. به عنوان مثالERCP  در مواقعی که سنگ یا تومور موجب تنگی یا انسداد مجاری صفراوی می‌شود، موثر است.

ERCP در موارد زیر استفاده می‌شود:

- سنگ‌های صفراوی که در مجرای صفراوی اصلی به دام افتاده باشند.

- انسداد مجرای صفراوی

- درد بالای شکم با علت نامشخص بخصوص اگر همراه با زردی پوست و تیره شدن رنگ ادرار همراه باشد.

- سرطان مجاری صفراوی یا لوزالمعده

- التهاب لوزالمعده (پانکراتیت)‌

مواردی که قبل ازERCP  باید به آنها توجه کنید:

-  6-8 ساعت پیش ازERCP  ناشتا باشید.

-  پزشک را در جریان داروهایی که مصرف می‌کنید قرار دهید، بخصوص داروهای ضدانعقادی مانند آسپیرین.

-  حساسیت‌های دارویی خود را با پزشک در میان بگذارید، بویژه حساسیت به آنتی‌بیوتیک و ضددرد.

-  دستوراتی را که پزشک به شما می‌دهد با دقت اجرا کنید.

پیدا کردن راه‌حل برای مشکلا‌ت صفراوی

ERCP را می‌توان به صورت سرپایی یا بستری انجام داد. این روش 2040 دقیقه طول می‌کشد. در این مدت فشار خون، نبض و سطح اکسیژن خون بدقت بررسی می‌شود. یک ماده بی‌حس‌کننده به شما تزریق می‌شود که احساس خواب‌آلودگی می‌کنید، اما بی‌هوش نخواهید شد. برای انجامERCP  آندوسکوپ از طریق دهان وارد می‌شود و تا دوازدهه پیش می‌رود طوری که بتوان محل ورود مجرای صفراوی مشترک به دوازدهه را مشاهده کرد.
سپس یک لوله باریک از طریق آندوسکوپ پایین فرستاده می‌شود که ماده حاجب را به داخل مجرای لوزالمعده یا مجرای صفراوی تزریق می‌کند. بعد از آن با استفاده از اشعه X  از مجاری پوشیده از ماده حاجب عکسبرداری می‌شود. بدین ترتیب گشادی، تنگی یا انسداد مجاری مشخص می‌شود. برخی از اختلالاتی که طی ERCP تشخیص داده می‌شوند، در همان لحظه قابل درمانند. مثلا سنگ‌های مجاری صفراوی یا لوزالمعده را می‌توان بلافاصله خارج کرد. در موارد تنگی یک لوله پلاستیکی یا فلزی()Stent  به داخل مجرا فرستاده می‌شود تا مجرا باز نگه داشته شود یا یک برش توسط الکتروکوتری (گرمای الکتریکی)‌ ایجاد می‌شود تا تنگی برطرف شود.

اگرERCP  را سرپایی انجام داده‌اید، باید آنقدر تحت نظر بمانید تا پزشک شما را مرخص کند. گاهی اوقات لازم می‌شود بعد ازERCP  بستری شوید. به علت خواب‌آلودگی نباید بعد ازERCP  رانندگی کنید. پزشکتان به شما خواهد گفت که چه وقت می‌توانید غذا خوردن را شروع کنید، ولی معمولا چند ساعت بعد ازERCP  غذا خوردن مانعی ندارد.

از آندوسکوپ نترسید

ERCP نیاز به جراحی را مرتفع می‌کند. بسته به وضعیت بیمار و نوع روشی که به کار گرفته می‌شود، خطر عوارضERCP  از 10  5 درصد متغیر است. در موارد معدود عوارض شدید منجر به بستری طولانی مدت می‌شود. التهاب خفیف تا شدید لوزالمعده شایع‌ترین عارضهERCP  است و نیاز به اقدامات بیمارستانی دارد و حتی ممکن است منجر به جراحی شود. به دنبال برداشتن سنگ یا لوله‌گذاری ممکن است خونریزی رخ دهد که معمولا خودبه‌خود متوقف می‌شود اما اگر خونریزی ادامه یابد، ممکن است بیمار نیازمند تزریق خون شود. سوراخ شدگی دیواره روده یا مجرای صفراوی یکی از عوارض نادرERCP  است. عفونت بخصوص هنگام انسداد مجرای صفراوی می‌تواند رخ دهد. حساسیت به داروهایی که در طول فرآیند ERCP  مورد استفاده قرار می‌گیرند از عوارض دیگرERCP  است که معمولا خفیف و گذراست.

این موارد را به یاد داشته باشید که به علت استفاده از هوا درERCP ، ممکن است تا مدتی نفخ داشته باشید و گاز دفع کنید. همچنین تغییر در مدفوع مانند شل شدگی غیرعادی نیست، ولی اگر متوجه خونریزی از مقعد یا مدفوع تیره شدید، به پزشک مراجعه کنید. علاوه بر آن در صورت استفراغ، درد شدید شکمی، ضعف و خواب‌آلودگی و تب نیز پزشک را مطلع کنید.

آینده ERCP

محققان در تلاشند ERCP  را با آندوسکوپ التراسوندی ترکیب کنند. با انجام این کار پزشک می‌تواند با اولتراسوند و بدون تزریق ماده حاجب محل سنگ را تشخیص دهد. درمان تومورها می‌تواند به کمک روش فوتودینامیک انجام شود. به اینصورت که کانترنورانی لیزر از طریقERCP  وارد محل تومور می‌شود. در حال حاضر از این روش بندرت استفاده می‌شود. فناوری استنت گذاری نیز در حال توسعه است و استنت‌های قابل جذب در حال گسترش هستند. محققان در حال کاهش سایز اسکوپ‌ها هستند که راحتی بیشتری را برای بیمار فراهم می‌کند و همچنین برای پزشکان دسترسی به محل مورد نظر راحت‌تر خواهد شد.

فناوری دیگری که در حال بررسی و آزمایش روی حیوانات است، استفاده از (OCT )Optical Cohesive Tomography است. از این طریق می‌توان تصاویری با کیفیت بالا با استفاده از فیبرهای نورانی کوچک که از طریق کانال اسکوپ وارد می‌شود ایجاد کرد.

منابع:www.gastro.org
 www.iranbmemag.com

ترمیم استخوان به کمک کرمها

ترمیم استخوان به کمک کرمها کرم‌هایی موسوم به «کرم‌های قلعه شنی» وجود دارند که در کناره‌های ساحلی شنی دریاها، زندگی جالب توجهی دارند تا آنجا که گفته می‌شود زندگی آنها قوای تخیل و آینده‌نگری دانشمندان را تحریک کرده تا با الهام گرفتن از ساختار زندگی‌شان، تحولی نوین در دانش پزشکی جهان ایجاد کنند. این کرم‌ها با استفاده از چسب مخصوص خود، شن‌های ساحلی و پوسته‌ای که دارند، خانه‌های لوله‌ای شکلی ایجاد می‌کنند که از حیث استحکام مثال‌زدنی هستند. اکنون مهندسان زیست‌شناسی دانشگاه یوتا موفق به ارائه نسخه ترکیبی از این چسب فوق‌العاده مستحکم شده‌اند و امیدوارند در آینده‌ای نه چندان دور از آن برای ترمیم استخوان‌ها، مفاصل و حتی استخوان‌های در هم خرد شده صورت استفاده کنند. راسل استوارت، استادیار مهندسی زیست‌شناسی و محقق اصلی این پروژه می‌گوید: با استفاده از این چسب بسیار قوی می‌توانید ریزترین قطعات را با خیال راحت به یکدیگر بچسبانید. هنگامی که سر استخوان‌ها در محل مفصل شکسته می‌شوند، ترمیم ترک‌خوردگی‌ها و شکستگی کار مشکلی است؛ زیرا اگر بدرستی در جای خود قرار نگیرند، استخوانی غیراصولی تولید می‌کنند که مفصل مرتبط با آن عملکرد خوبی نخواهد داشت. پس این نکته بسیار مهم است که قطعات خرد شده استخوانی در جای دقیق خود قرار بگیرند. محققان دانشگاه یوتا نخستین نمونه پیش‌ساخته از این چسب بسیار قوی را در محیط آزمایشگاهی و برای چسباندن قطعات خرد شده استخوان‌های گاو مورد بررسی قرار دادند و با نتایج موفقیت‌آمیزی نیز مواجه شدند. آنها پس از انجام چنین آزمایشی اعلام کردند چسب مورد نظرشان به نسبت 37 درصد چسب‌های قدرتمند فعلی کارایی دارد. استوارت و محققان این پروژه پیش‌بینی می‌کنند چسب ترکیبی این نوع کرم ساحلی طی یک تا 2 سال آینده بر روی نمونه استخوان‌های حیوانی، آن هم در ابعاد کلان مورد آزمایش قرار گیرد، اما برای وارد کردن آن به دنیای تحقیقات پزشکی مرتبط با انسان‌ها به حدود 10 سال زمان نیاز است. توجه به این نکته ضروری است که استفاده از چسب این کرم ساحلی برای ترمیم شکستگی‌های بزرگ و طولانی نظیر استخوان‌های بزرگ و کشیده پا کارایی ندارد. با این حال استوارت چشم‌اندازی را متصور می‌شود که در آن ممکن است از این چسب برای چسباندن قطعات استخوانی کوچک‌تر در استخوان‌هایی همچون استخوان مفصل زانو، مچ دست‌ها، آرنج و سایر مفاصلی از این دست بهره ببرد. البته استفاده از این چسب در استخوان‌های صورت و حتی جمجمه نیز یکی از هدف‌های محققان دانشگاه یوتاست. این محقق حرف‌های جالب دیگری نیز دارد: همواره از بست‌های مخصوص پزشکی برای نگاه داشتن قطعات خرده شده استخوانی در کنار یکدیگر استفاده می‌شود تا جای شکستگی کاملا ترمیم شود، اما با استفاده از این چسب دیگر نیازی به این کار پرهزینه نیست و حتی وزن اضافی نیز بر مفاصل و استخوان‌های آسیب‌دیده تحمیل نمی‌شود. استوارت و تیم تحقیقاتی همراهش در گزارش مربوط به این پروژه این گونه نوشته‌اند: همواره این مشکل آزاردهنده وجود داشته است که در امتداد یکدیگر نگاه داشتن قطعات خرد شده استخوانی یک تکه استخوان بزرگ، آن هم با استفاده از پیچ و مهره‌های فعلی مخصوص، کار بسیار سختی است. اما استفاده از این چسب ترکیبی می‌تواند به کاهش استفاده از نگهدارنده‌های فلزی منجر شود و این دستاورد نتیجه‌ای جز کاهش هزینه‌های درمانی در فرد آسیب دیده نخواهد داشت. از آن گذشته به سبب دقت بالایی که در این تکنیک به کار گرفته می‌شود، نتیجه ترمیم استخوان آسیب‌دیده بسیار رضایت‌بخش خواهد بود. در حال حاضر گونه‌های مختلفی از چسب‌های پزشکی ویژه استخوان و مفاصل وجود دارند که پزشکان به سبب کارایی بسیار کمی که دارند، از آنها استفاده چندانی نمی‌کنند؛ چون این چسب‌ها در محیط‌های مرطوب و خونی کارایی خود را از دست می‌دهند، حال آن‌که محیط اطراف مفصل و استخوان شکسته همواره مرطوب و مملو از خون است. این چسب بسیار قوی قابلیت‌های دیگری نیز دارد، ازجمله می‌تواند داروها را نیز با خود به محل شکستگی و ترک‌خوردگی حمل کند. در نتیجه استفاده از آن برای انتقال مسکن‌ها، فاکتورهای رشد، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهاب و حتی سلول‌های بنیادین به محل دقیق شکستگی بسیار سودمند خواهد بود. استوارت دراین‌باره می‌گوید: در حالی که چسب موجب ترمیم استخوان و مفصل آسیب‌دیده می‌شود، می‌توان به انتقال ژن‌ها و داروهای موثر به نقطه آسیب‌دیده اقدام کرد و البته این دستاورد بسیار ارزشمندی است. از سوی دیگر در مواردی که تومورهای سرطانی به عنوان مانعی بر سر راه ترمیم استخوان و مفصل آسیب‌دیده ظاهر شوند، می‌توان به استفاده از این چسب قدرتمند امیدوار بود؛ چون بدون هیچ‌گونه مشکلی خود را به لبه شکسته می‌رساند و به تحریک رشد سلولی در نقطه مورد نظر می‌پردازد. در حال حاضر مهم‌ترین دلمشغولی استوارت به ثبت رساندن این چسب جدید است تا در مرحله بعدی راه را برای توسعه آن و تولید انبوه این محصول ارزشمند باز کند. او امیدوار است نسخه‌های بهتری از این چسب را تولید کند؛ نسخه‌هایی که ضریب استحکام بیشتری دارند و برای ترمیم شکستگی‌های بزرگ‌تر نیز از کارایی بیشتری برخوردارند. کرم قلعه شنی بالغ موجودی است که تنها 5/2 سانتی‌متر طول دارد، اما خانه‌های لوله‌ای شکل بسیار مستحکم و چندین برابر خودش می‌سازد. این کرم‌ها هرگز از خانه‌های خود خارج نمی‌شوند. این موجودات جالب توجه دارای ریزشاخک‌هایی هستند که با استفاده از آنها تغییرات محیطی را زیرنظر دارند. چسبی که این موجود از خود ترشح می‌کند، تنها پس از 30 ثانیه مستحکم می‌شود و به کارایی مورد نظر حیوان می‌رسد. این موجودات خانه‌های خود را در امتداد یکدیگر می‌سازند تا بدین ترتیب کلونی بزرگی را تشکیل دهند. به نظر می‌رسد این موجود جالب توجه و چسب فوق‌العاده قدرتمندی که تولید می‌کند، کمک زیادی به دانش پزشکی انسانی کند و در زمینه ترمیم استخوان‌ها و مفاصل به عنوان یاری‌رسان جدیدی وارد عمل شود. سعید حسینی

منبع ضمیمه سیب جام جم